When you're strange

To νέο video των The Corrs ζήτησα αλλά ο κουφός videocluber μου άκουσε The Doors. Το ανακάλυψα όταν έφτασα στο σπίτι και προκειμένου να δω άλλη μια επανάληψη των Μαύρων μεσάνυχτων του διέθεσα... 85 λεπτά απ'την αιωνιότητα.

Η ιστορία που διηγείται το ντοκιμαντέρ είναι παλιά, σαράντα-σαρανταπέντε χρόνων. Ήταν ένας ατίθασος και ατάλαντος, σύμφωνα με το ναύαρχο πατέρα του, τραγουδιστής που έκανε συγκρότημα με τρεις ταλαντούχους και προσγειωμένους τύπους. Με αγάπη για το φλαμένκο ο κιθαρίστας και βασικός συνθέτης, για τη jazz ο ντράμερ, για τον Bach ο κημπορντίστας. Έδεσαν τέλεια, βρήκαν τον τέλειο παραγωγό, λατρεύτηκαν. 

Ο τραγουδιστής όμως τρωγόταν με τα ρούχα του. Δεν ήξερε τι ήθελε να πει, δεν ήξερε τι του φταίει, μετά τον δεύτερο δίσκο βυθιζόταν στη μαστούρα και στο αλκοόλ τινάζοντας στον αέρα ηχογραφήσεις και συναυλίες κάνοντας τα νεύρα των τριών συνεργατών του ηλεκτροφόρα καλώδια. Ο πρώτος τους δίσκος χρειάστηκε πέντε μέρες για να ηχογραφηθεί και ο τέταρτος έντεκα μήνες. Στον έκτο ο παραγωγός, που ήταν σημαντικός στη δουλειά τους όσο και ένας σκηνοθέτης σε μια ταινία, τα βρόντηξε και τους παράτησε. Ο τραγουδιστής βαρέθηκε τη μουσική και η κοπέλα του του πρότεινε να τα παρατήσει και να γίνει ποιητής. Όταν την άκουσε και το έκανε άρχισε να του λείπει η σκηνή και το νταβαντούρι. Ξαναγύρισε, ξανάφυγε, σκόπευε να ξαναγυρίσει. Το αλκοόλ τον έκανε εντελώς ζόμπι. Έγινε επιδειξίας επί σκηνής και πήγαν να τον χώσουν μέσα αλλά τον έσωσε προσωρινά η έφεση. Στο τέλος πέθανε απ'το ποτό.

Ο Johnny Depp είναι ο αφηγητής. Ολόκληρη η ταινία αποτελείται από αυθεντικές ταινίες συναυλιών, ηχογραφήσεων, εκπομπών κλπ και αποσπάσματα απ'την ταινία του Morrison HWY: An American Pastoral. Δεν στήνεται κανένα απ'τα μέλη να μιλήσει στην κάμερα. Καλύτερα που δεν μπήκαν οι εβδημηντάχρονες φάτσες τους δίπλα στις 25χρονες. Η ταινία του Tom DiCillo κολακεύει τους ζωντανούς Doors που έδειχναν ιώβιο υπομονή και ανεχόταν τον Jim που τους έβγαζε το λάδι και έκλεβε και τη δόξα. Στο τέλος θλίβεσαι. Σε 54 μήνες άφησαν τόσα αθάνατα τραγούδια στις δισκοθήκες. Αν δεν είχε τη στριμμένη βίδα ο Jim θα συνέχιζαν ακόμα όπως οι Rolling Stones; Ουφ, ψυχοπλακώθηκα με τον νεοπαράξενο, καλύτερα να έβλεπα τα Μαύρα μεσάνυχτα.

Πάρε οσμή απ'το trailer.



Αν δεν έχεις δει το video του Strange Days, δες το. Οι τσιρκουλάνοι του εξωφύλλου ζωντανεύουν.