Ξεπεράσαμε πορείες και κλειστούς δρόμους (λόγω της ημέρας). Παρκάραμε στην άλλη άκρη και κουραστήκαμε να περπατάμε μέχρι το θέατρο γης. Μας έψαξαν τσάντες και ζακέτες μήπως έχουμε παράνομες κρυμμένες μπύρες και μας τις πήραν κιόλας (10 μέτρα πιο μέσα ήταν η ειδική καντίνα χωρίς τις παράνομες άμστελ !!! ). Μέχρι και τα μπουκάλια με το νερό ανοίξαμε μπροστά στους “security” dog για να τα μυρίσουν... Μας έσπρωξαν... από 100 μεριές για να πάνε δεξιά, αριστερά κλπ. Πληρώσαμε και 45 ΕΥΡΩ. Και όοοολα αυτά για να δούμε ποιους τελικά; Τους PlacEbO. Να ζήσουμε να το θυμόμαστε τέτοιο φιάσκο…

Και ειναι η πρωτη φορά που ξεκιναμε πρωτα απο τα πλην...Αυτονοητο γιατι...

πλην (-)

Πάλι το όνομα πληρώσαμε...

Όλη η χαρά ήταν η χαρά της αναμονής τελικά. Ήρθαν και στην πόλη μας (45 ευρώ) και δεν χάσαμε ευκαιρία. Δεν λέω, είμαι big fan του συγκροτήματος και πιστεύω ότι συνθέτουν από τα πιο ευφυή ακούσματα. Αλλά… τέτοια ξενέρα δεν έχω ξαναπεράσει. Πλήρης απομυθοποίηση. Ούτε την ιδιαίτερη χροιά του Brian Molko ακούσαμε, ούτε χορέψαμε, ούτε μια μπύρα δεν προλάβαμε να πιούμε.

Μήπως δεν ήταν αρκετά φτιαγμένοι τελικά;

Ασφυκτικά γεμάτος ο χώρος και σε underground επίπεδα ποιότητας ο ήχος στεκόμασταν και παρακολουθούσαμε τους πιο ξενερωμένους φιρμάτους μουσικούς να αναπαράγουν με εξευτελιστικό τρόπο τελικά τα αγαπημένα μας τραγούδια. (O drummer είχε πάρει τα καλύτερα μάλλον, μόνο αυτός γούσταρε που έπαιζε). Ούτε κοινό κατάφεραν να ξεσηκώσουν, ούτε διαθέσεις. (Όλοι γύρω μας είχαν πιάσει συζητήσεις περί ανέμων και υδάτων) Ποιος περίμενε να μην έχει διάθεση να κουνηθεί σε αυτή τη συναυλία; Ούτε στίχο δεν τραγουδήσαμε.. (45 Ευρώ, Δεν ξεχνώ..)

Μισή ώρα και 25 λεπτά !!!

Σταματάει η μουσική, σβήνουν τα φώτα και το βίντεο, κατεβαίνουν από τη σκηνή και έχουμε μείνει με την μπύρα (αυτή που αναφέραμε πιο πριν !!!) στο χέρι να περιμένουμε. Εκεί γύρω στα 20 λεπτά αργότερα σαν να καταλάβαμε τι έχει παιχτεί και πως την πατήσαμε έτσι σαν πρωτάρηδες (20+20+5 ευρώ). Κάτι τέτοιο είχα ακούσει συνέβη και όταν ήρθαν τα περιβόητα οπίσθια της Jennifer Lopez στην Αθήνα. Καταγράφηκε ως η πιο ξεπέτα συναυλία στην ιστορία της μουσικής κοροϊδίας. Δεν ξέρω αν συγκρίνεται με τη δική μας εμπειρία.

(4*10 + 5  ευρώ)

Κυκλοφόρησαν εισιτήρια των 30, 35 ,40 και αισίως 45 ευρώ. Απαγορευμένες τιμές για αυτό το μουσικό φιάσκο της 10ης Σεπτεμβρίου και δικαίως όλοι ξέσπασαν στα ταμεία (και όχι μόνο) αποχωρώντας από το θέατρο γης. Μετά από τόσο promotion, τόσα πουλημένα εισιτήρια και τελικά τόσα ιπτάμενα μπουκάλια προς τη σκηνή ποιόν υπεύθυνο να βρίσεις και που να βρεις τελικά το δίκιο σου...


Συν (+)

To PlayLisT

Ακούσαμε τα τραγούδια που τους έκαναν διάσημους (Every me & every You, Bitter End, Taste in men, Nancy Boy, Ashtray Heart..) αλλά η ποιότητα του ήχου και η ζορισμένη φωνή του αμφιλεγόμενου Molko δεν μας άρεσαν καθόλου..

Το Μοod

Ο κόσμος ήταν ευδιάθετος και πανέτοιμος για τρελά μουσικά γούστα. Το εξαιρετικά πολύ νεανικό κοινό το οποίο δεν χαμπάριαζε και πολύ και κατέλαβε όλο το μπροστινό τμήμα της σκηνής, πέρασε υπέρ του δέοντος κεφάτα και χορευτικά. Το πόσο ξενερωμένοι αποχώρησαν όλοι οι υπόλοιποι είναι άλλη ιστορία…

σούμα (=)

Επειδή η πλειοψηφία κερδίζει και η πλειοψηφία έφυγε απογοητευμένη, δε νομίζω να τους τιμήσουμε ξανά, τουλάχιστον στο προσεχές μέλλον (επόμενη τετραετία με 45 ευρώ εισιτήριο). Από δω παν κι άλλοι…
Βαθμολογία

3 στα 10

Η βιβιαν Βρακοπουλου πηγε, ειδε, ακουσε και σχολιασε.

http://www.kulturosupa.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1938:2010-09-12-19-23-07&catid=62:we-watched&Itemid=102